bok yoluna gitmek

(bkz: istanbul esenler'de kanalizasyona atlayan adam) çok acı bir haber. ama sanırım tam anlamıyla bu olmuş.

yaklaşık bir saat önce ctrl alt del piero ve semtten bir kaç arkadaşla yaşadık büyük ders aldık. derbiyi izledikten sonra evlere dağılmak için yola koyulduk sohbet muhabbet yürüyoruz,yanımızdan iki kadın bir erkek geçti ama kadınla kızın suratından belli bi sıkıntı var kız bırak polis çağırıcam felan diyor. önce karışmayalım ailedirler dedik devam ettik sonra içimizden bir pehlivan izleyin kadına vurursa müdahale edelim dedi. biz beklerken yandan polis geldi,kadın polisi gördüğü gibi bağırdı herif kaçmaya başladı. koştuk peşinden ama koşmaya başlarken 5 kişiyiz birden 100 kişi olduk ama yakalayamadık. neyse yeniden evlere dağılıyoruz dedik yürüyoruz o iki kadından küçük olanı baktık yanımızdan koşuyor. o herifin evine gidiyormuş bizde arkasından yavaşça gittik cama kardeşi çıktı herif ortada yok. neyse yeniden dağılıyoruz eve dedik yürüyoruz arkadan bi dayı bağırdı koşun kadına vuruyorlar bizim arkadaşın mahalleye bir girişi var laan diye mahalle inledi. tartışma hır gür derken o orospu çocuğu dayı meğer bize sallamış kadına vuran yok. herifin kardeşi pompalı tüfek çıkarmış bizim arkadaşta miyop görmüyor zar zor uzaklaştık. alakamız olmayan mevzudan az kalsın bok yoluna gitmek olayını canlı canlı yaşıyorduk.

hak yolundan gidermiyorsan bok yolundan dene

anlatılmaz yaşanır

telefonum tuvalete düşmüştü bok yoluna gitti 12 ay taksiti vardı daha

o yoldan çıkamadım bi türlü

siz hiç telefon zilsesi yüzünden bok yoluna giden birini gördünüz mü ? görmediyseniz iyi okumalar. bundan 45 dk önce metrobüse binmek için mecidiyeköy metrobüs durağında bekliyorum. neyse metrobüs geldi, bindim gidiyoruz herkes sarı lacivertli suratlar beş karış takılıyor. tabi takılacak amk gün içinde iki kupa kaybettiler. ben bunlara içimden sövüyorum. bi on saniye sonra telefonum çaldı. beni tanıyan bilir, telefon zilsesi fener ağlama melodisi. amk ölüm sessizliği nedir ben o an öğrendim. bi anda tüm gözler bana döndü. ulan kalbinin ritmi değişti. metrobüs duraklarını okuyan abla bile sustu. kendimi bi an galatasaraylılar'in olduğu metroya binen fenerli gibi hissettim. annem arıyordu. açtım, inene kadar annemle muhabbet ettik. az kalsın bok yoluna gidiyorduk. bir iki kişiye gözüm kaydı o.clari mevzu çıkar belki diye videoyu açmıştı. (bkz: allah'ım teşekkürler)

yine yeni yeniden.

makyajı akıyor farkının, niyazileşiyorsun. tebrikler niyazilendiniz.

şu an ders çalışmayarak bok yoluna gittiğimi hissediyorum ama hayırlısı

ben ve diğer usta dışarıda laflıyoruz, o sırada eski bi araç yanaştı marketin önüne. içinden esmer bi dızzo indi, bize makromarket’e nasıl gidebileceğini sordu. ben adresi tarif ettikten sonra bizim diğer usta da “ağabey şuradan da geçebilirsin” dedi. sonra ne olduysa amk dızzosu bıçak çekip “siz benimle taşşak mı geçiyonuz sizi deşerem ha” falan dedi. ben şok amına koyayım, arabada şoför hariç 3 kişi var zaten, zannımca hepsi de emanetli. tek olsa onu mutfağa sokup annesine ölü yaprak vuruşu yaparım da o an adamlar bizden sayıca üstün ve dolulardı. sonrasında da arkadaşları çok normalmiş gibi “ laağ ömer siktir et değmez gel gel” dedi. resmen şoka girdim lan, adres tarif ettim az daha canımdan oluyordum. hayır komik de bir olay amk ben bunu nasıl hafızamdan sileyim :dd

+içerse mi lan bu daha. ne yapıyor bu. - ne bileyim abi çıkmadı daha. ( kapı açılır ve ayak kayar sifondan güç alınır ve o son) - hassiktir be rıfat abi adam bok yoluna gitti.